Wandelschoenen aan en verrekijker mee; spot blauwe heikikkers

Het water had zich teruggetrokken in de hete zomer van 2018, maar is weer helemaal terug in Engbertsdijksvenen. Spiegelende vlakten, temidden van eindeloze steppes met gele pijpestrootjes. Maak eens een wandeling door dit veelzijdige natuurgebied: water, savannes, berkenbosjes, lineaalrechte voetpaden, kronkelende bosweggetjes. De routes zijn overal goed aangegeven met pijltjes en wandelknooppunten.

Startpunt voor je wandeling

Er is een mooie parkeerplaats aan de Oude Hoevenweg, tegenover huisnummer 138. Een prima startpunt voor een wandeling door dit noordelijke natuurgebied, ten oosten van Westerhaar-Vriezenveensewijk. Bij knooppunt C59 rechtdoor of linksaf, dat maakt niet uit. Eerst gaat het door bossen met berkjes, daarna volgen uitgestrekte velden met pijpestro en waterplassen.

Wilde zwijnen

In de bosjes spelen zich enorme graafpartijen af, de aarde is diep omgewoeld. Voor onderhoudswerk maakt het een nogal chaotische indruk. Dat is het dan ook niet. Een vaste bezoeker van het veengebied, gewapend met verrekijker, heeft het antwoord: zwijnen, op zoek naar voedsel. Het moeten enorme beesten zijn, maar gelukkig laten ze zich niet zien.

Flora en fauna

Tussendoor spiegelt het water donkerblauw in de lentehemel. In de verte klinken korte roffels van een specht, een koppel gakkende ganzen vliegt laag over. Het is een afwisselend landschap, door de bosjes slingeren wandelpaden, in de ‘savannes’ zijn ze met de lineaal getrokken. Inmiddels groeit ook het veenpluis en het wollegras weer op de natte stukken langs het water: Engbertsdijksvenen in lentetooi.

Op de dam langs het voetpad tussen de knooppunten C54 en C74 liggen de adders bij mooi weer te zonnen. Maar het is knap lastig om ze te ontdekken, zegt de bezoeker die Engbertsdijkvenen als z’n broekzak kent. Twee leden van de vogelwerkgroep hebben zich hier ook al geposteerd. De oogst blijft beperkt tot klapeksters en twee raven. Ze vertellen dat de kraanvogel er ook weer gaat broeden, één of twee paartjes. De blauwborsten keren begin april terug en soms zien de vogelaars nog een zeldzaam paapje.

Heikikkers

Inmiddels begint het alweer drukker te worden langs het water: vanaf de eerste helft van maart ontwaken de honderden heikikkers weer uit hun winterslaap en klitten dan bij elkaar in het water. De mannetjes krijgen in deze periode een paar dagen lang een knalblauwe kleur: dankbare objecten voor een menigte fotografen. Sommigen zijn zo bloedfanatiek dat ze in een waadpak te water gaan!

Veenmuseum

Engbertsdijksvenen is een duizend hectare groot natuurgebied tussen Westerhaar-Vriezenveensewijk, Kloosterhaar, Langeveen en De Pollen. Hier werd vroeger veen afgegraven als turf voor de eigen kachel, maar in het begin van de twintigste eeuw werd de klus grootschalig aangepakt. Het was zwaar werk en de armoede onder de turfstekers was groot. Wie daar nog een indruk wil hebben, moet eens een bezoek brengen aan het Veenmuseum aan de Paterswal 11, aan de rand van Engbertsdijksvenen. Het museum is vanaf 1 april weer geopend.